روز مبارزه با استکبار
چیزی که در روز ۱۳ آبان بارز است، استکبار ستیزی است، البته بخاطر مجموعه آنچه از طرف قدرتهای استکباری به سر این مرز وبوم آمده است. استکباری که معتقدم هرکجا ضربه ای نخورد با سرعت پیش می آید.
اگر بطور مشخص روی تسخیر سفارت بحث شود بنده نه به عنوان یک کار رسمی و دولتی بلکه به عنوان یک اقدام خودجوش مردمی که حاصل انزجار دانشجویان و مردم انقلابی از سم پراکنی امریکایی ها در ایران بوده، موید آن هستم و فکر میکنم این واقعه بایستی در کنار سوابق امریکا در شرارتهای گوناگون دیده شود نه اینکه صرفا زیر پا گذاردن اصول دیپلماسی مد نظر باشد. فکر میکنم تایید حضرت امام هم از باب مردمی بودن آن و مدارک بدست آمده در اثبات فعالیت جاسوسی در سفارت امریکا بوده است.اگرچه شاید که از مظلومیتهای امام خمینی رحمت الله علیه به عنوان رهبر انقلاب، امثال این در عمل انجام شده قرار دادنها بوده است که نمونه های دیگر هم دارد. شاید از همین بابت هم باشد که برخی از دیوار بالا رفته های سفارت با روشهایی که داشتند، بعداً به تعبیر من عاقبت خیری برای خود رقم نزدند.
در واقع دولت امریکا خود ناقض همه قوانین و قواعد اخلاقی بین المللی بوده و هست. از روی کار آوردن و حمایت همه جانبه از دیکتاتورهای خونخوار در همه جای جهان و بویژه در منطقه ما، تا تروریسم پروری که از این مورد اخیر آن (داعش) هرگز نمیتوان گذشت، و یا داشتن زندانهای مخوف و … . با این وجود نمیشود این مخاطب وحشی را نادیده گرفت و ضدیت با او را موشکافانه به نقد نشست.
در سالهای اخیر تجربه تلاشهای آزادی خواهانه که هنوز کم و بیش ناکام مانده، در کشورهایی چون عراق و مصر بحرین و یمن و … همگی، نقش مخرب سفارت امریکا و گاه انگلیس را برای فعالان سیاسی واضح نموده است تا جایی که در برخی خبرها از اعتراضات مردمی حرف از اخراج امریکایی ها به میان آمده.
در مجموع فکر میکنم قطع ارتباطی که امریکایی ها با سیاستهای خاص و متکبرانه، آنرا در ابتدای انقلاب کلید زدند در تداوم انقلاب و انسجام نسبی امروز ما سازنده بوده است.
روز ملی مبارزه با استکبار هم که امسال مصادف با انتخابات نه چندان دموکراتیک امریکا شده، در عین شیطنت های گونه گون دو طرف ماجرا، امید برای زمین خوردن ترامپیسم به عنوان درنده مدعی، که نمونه اقدامات گستاخانه اش ترور حاج قاسم بود، را بوجود آورده.
ابوذر میرزاخانی ۱۳ آبان ماه ۱۳۹۹
